Snelvakantie

Oke. Het is alweer bijna voorbij. De eerste vakantie van het (alleen daarom al niet meer zo nieuwe) schooljaar. Het woord 'herfstvakantie' klinkt altijd wat gezapig. Alsof die vakantie eindeloos duurt. Maar nee. Het is eerder een snelvakantie.
Een week geleden dacht ik dat dat een mooie gelegenheid zou opleveren om eens een stukje te schrijven.

Over wat ik allemaal van plan was eind augustus. Mooie plannen. Nieuw elan. Ondanks alles.

Over wat er allemaal is gebeurd.
(Een nieuwe kunstgeschiedenismethode in de onderbouw; een Werkmanproject met alle 120 2^e klasleerlingen die het Groninger Museum én de plaatselijke kunstacademie hebben bezocht. Wat ze nog leuk vonden ook. Een bezoek aan een ‘conceptschool’ in Leeuwarden zonder bel, waar persoonlijke ontwikkeling belangrijker is dan cognitieve. Over het concept in wording van de kunstwerkplaats ArtTech. En nog zo wat.)

Over wat er nog láng niet allemaal is gebeurd.
(Een goed uitgewerkt plan om die kunstgeschiedenismethode in te zetten. De beoordeling van de wisselende resultaten van dat Werkmanproject. Stapels nakijkwerk. Het sectiewerkplan dat ik allang met mijn collega besproken heb maar nog steeds niet heb uitgewerkt.)

En over hoe dat komt.

Iets met droom en daad; met eeuwig overladen agenda’s in het onderwijs. En huizenhoge ambities. Van anderen – maar vooral van mijzelf. Denk ik. En daar tegenover de taaiheid van het dagelijkse bestaan op een school.
De cijferadministratie (en mijn achilleshiel).
Berichtjes die ik voor me uit geschoven had – omdat ze niet zo urgent waren. Maar nu ineens wel. Mijn onvermogen prioriteiten te stellen. Want alles is belangrijk.

Ik zou ook schrijven over wat ik allemaal anders zou doen. En dat dat maar ten dele gelukt is.

Maar hé.
Ik heb de hele dag achter mijn computer doorgebracht; het onbestemde gevoel van het gebrek aan controle is daardoor enigszins verdwenen.

Er is alweer een weekoverzicht. Hopelijk tamelijk realistisch.

Er is via de WhatsApp-groepen vuurcontact geweest met al mijn bovenbouwleerlingen.

Ik heb gekeken naar de aanpassingen van de toets Atheneum 6 voor aankomende toetsweek.

Mijn A6-meisjes bereiden zelf de laatste les voor de toets voor; ik gooi nog een paar filmpjes in de powerpoint en we maken samen een paar proeftoetsvragen.

En vanwege onduidelijkheid rondom het opgegeven huiswerk gelast ik een extra lesje in mijn mentor- en tevens kunstklasje A4 in. Dat geeft wat lucht.

Misschien moet ik vooral mijn bureau opruimen vanavond. Ok, en dat sectieplan even uittypen.

Maar vooral: vroeg naar bed.
Want een onuitgeslapen kunstjuf is de doodsteek voor nieuw elan en mooie plannen.