Valse start

September is een maand die eigenlijk niet bestaat in het onderwijs. (Of juist heel erg.) Voor je ‘t weet is hij voorbij. Zo gaat het althans vaak bij mij – en als ik niet uitkijk is oktober ook alweer om. En de bespiegeling over dit fenomeen zat ook al weken in de pen. Maar er was teveel.

Dus ik som op:

Eerst was er het weerzien met collega’s. De vakantieverhalen, de gebruinde koppen, de verholen tegenzin. En er was het weerzien met de leerlingen. De vakantieverhalen, de gebruinde koppen, de onverholen tegenzin.

Vervolgens waren er de gebruikelijke introductiedagen.
Toen was er een tweedaagse bijscholing.
En daarna de excursie naar Parijs.
Met mijn eigen klasje Atheneum 5. Vijf dagen die voelen als vijf weken. Een excursie die ging zoals excursies plegen te gaan. Eén grote groep, veel subgroepjes; leerlingen die zich voegen, leerlingen die ageren. Lawaai op de gang – dat niemand maakt. Zieken, zwakken en misselijken en een enkele kotser (‘ik denk iets verkeerds gegeten, mevrouw…’). Het avondprogramma (waar wij niets voor hebben hoeven organiseren) was voor mijn leerlingen minstens zo interessant als het uiterst intensieve dagprogramma, samengesteld door doorgewinterde collega’s die nog steeds met hart en ziel met een bak pubers door Parijs schuiven. Al met al: het was prachtig en heet. Met dank aan onze fantastische en zeer ervaren chauffeur die met zijn megabus door het smalste poortje van het Louvre manoeuvreerde, de Étoile rond de Arc de Triomphe moeiteloos domineerde en de beste picknickplekjes wist voor een lunch van 60 pubers bestaande uit zakken stokbrood, stapels brie, salami, komkommers en een heeeele grote pot Nutella.

Daarna probeerde ik dummies te bestellen (waarom hebben we dat niet eerder gedaan!?), het nieuwe sectieplan vorm te geven, een heel nieuw vak uit te werken, lessen op te starten, het maak-lab in oprichting van de grond te krijgen (werktitel: KO-LAB), te netwerken voor deze maakplek met Jan en alleman, 234 namen bij pasfoto’s te onthouden, gastlessen af te stemmen met gastdocenten, cultuurgeldmysteries op te lossen, mee te denken met een project met het Groninger Museum. De eerste intervisiebijeenkomst is alweer geweest en ik moet nog een bijdrage leveren aan een studiedag over CKV. *

Ondertussen bleef het maar zomer. Niet erg bevorderlijk voor het gevoel dat het schooljaar toch echt allang weer begonnen is. En voor stukjes te schrijven over allerlei observaties en overpeinzingen die heus schrijvenswaardig wáren, ontbrak eenvoudigweg de tijd.

Volgende week hebben we herfstvakantie. Om uit te rusten van het begin. En daarná begint het jaar pas echt. Laat dat jaar maar komen!

* In de weekend waren en ook nog allerlei dingen. Feestjes van dochters, familiereünies (ja, twee stuks en ja twee keer een heel weekend: de één in een 4-sterrenhotel in Kortrijk, de ander in een kampeerboerderij in Almere. Verschil moet er zijn). En, oja, het Noro-virus en een gekneusde meniscus. Al helemaal niet bevorderlijk voor het gevoel van controle, beheersing en rust. Maar wel leuk –  althans het meeste.